Vrijdagavond 30 november speelde OEW de tweede ronde van de externe competitie (voor volwassenen). Hoewel het een competitie voor volwassenen is kunnen er teams meedoen met jeugdspelers. Afgelopen vrijdag moesten we tegen een ander jeugdteam, en wel het D-team van onze goede buren uit Leiderdorp. Ze hadden wel pech, want er waren maar liefst drie zieken en de teamleiders van Leiderdorp verzorgden een topprestatie door op de laatste dag drie invallers te vinden. Fijn voor ons dat dat gelukt was, anders hadden sommige spelers van ons geen partij gehad.
We speelden het jeugdtempo wat betekend dat partijen een half eerder beginnen en dat de maximum speelduur een half uur minder is, zodat de laatste eindtijd niet 23.30, maar 22.30 is. Wedstrijdleider Kees Bakker moedigde beide teams aan om de tijd goed te gebruiken en hoopte dat de partijen tot 22.30 zouden duren, want dan was de tijd goed gebruikt. Helaas (of gelukkig voor ouders die 22.30 toch ook best wel laat vinden) werd dit advies niet opgevolgd door de spelers van beide teams, want om 21.00 was iedereen al klaar. Voordat ik de drankjes had rond gebracht waren al de nodige pionnen, stukken en rokades onbedoeld verloren gegaan. Maar, ik moet zeggen dat nadat het eerste kwartier de concentratie duidelijk toenam en heb in de analyses veel moois gezien.
Nicolo was als eerste klaar. Hij speelde met zwart de bekende 1.e4, e5 opening en wist al snel een sterke aanval te krijgen tegen een op f3 gepend wit paard, met een loper op g4, een paard op d4 en een dame op f6. Deze sterke aanval leverde een kwaliteitswinst (toren tegen loper) op. Even later rekende de tegenstander niet goed en liep de voorsprong op tot een toren en toen was de buit wel binnen. Een overtuigende overwinning van Nicolo.
De tweede die klaar was, was Joost. Bij Joost liep het niet zo soepel, want in de voor hem onbekende Siciliaanse opening (1.e4, c5), liet hij zijn loper insluiten door zwarte pionnen. Hij wist slim wel actief spel te krijgen en gelukkig voor Joost liet zijn tegenstander toe dat de belangrijke verdedigende loper geruild kon worden. Toen even later zijn tegenstander een onbelangrijk pionnetje pakte sloeg Joost toe, won een toren, en wist het tegenspel van zijn tegenstander met een fraaie Röntgen-dekking in de kiem te smoren. Doordat de stukken van Joost het bord domineerden kon zijn vrijpion doorlopen en kwamen we op 2-0.
De mooiste partij werd gespeeld door Lucas en zijn tegenstander Rhys. Ook hier kregen we de Siciliaanse opening tegen en ook hier pakte dat in eerste instantie goed uit voor Leiderdorp. Lucas verloor een pion en zat ook met een moeilijk in het spel te brengen paard. Op een gegeven moment won Rhys een tweede pion, maar toen kwam Lucas wel los en wist met een penning een loper te winnen.
Vlak daarna ontstond deze stelling:
De laatste zet van zwart was Df5. De witte toren staat nu aangevallen en het meest voor de hand liggend was een zet als Te5 om de toren in veiligheid te brengen. Lucas was echter bijzonder geïnspireerd en in plaats van de toren te redden zet hij een ander stuk op een veld dat aangevallen wordt door zijn tegenstander: Le3-h6!!
De toren op e4 kan nu niet genomen worden vanwege Dd4xg7 mat en dus pakt zijn tegenstander de loper (hoewel f7-f6 misschien veiliger was). Toen kwam Te4-g4 schaak en Kg8-f8 (enige zet). Daarna stond het dus zo.
In deze stelling heeft wit twee voor de hand liggende mogelijkheden om de aanval voort te zetten. Dh8 schaak en Db4 schaak. Die mogelijkheden had Lucas al gezien toen hij Lh6 speelde. Nog beter is wellicht om eerst de andere toren erbij te halen met Te1. Lucas peelde uiteindelijk Db4. Daarna kwam Tc3-c5 van zwart en Ta1-c1 van wit:
Dat ziet er heel logisch uit: aanval op een gepend stuk met een toren die nog niet meedoet. Toch was Tf1 beter, want Rhys kwam nu op zijn beurt, na lang nadenken, met een geweldige zet: Df5 slaat de toren op g4. Na Dxg4 komt Txc1 schaak en er ontstond een moeilijk eindspel met een dame voor Lucas tegen twee torens voor Rhys. Uiteindelijk ‘won’ Rhys de dame, maar moest daar wel de twee torens voor inleveren. Het resulterende eindspel met alleen pionnen was goed voor Lucas, omdat zijn koning veel actiever was, maar helaas wist Lucas de weg naar winst niet te vinden en was remise de terechte uitslag.
Abisan was de vierde die klaar was. Hij speelde Schots (1.e4, e5, 2. Pf3, Pc6, 3.d4) en had de theorielessen van Leonore goed onthouden. De eerste 9 zetten kwamen hem bekend voor en ook plan dat bij de stelling hoorde (de dame van de tegenstander in het nauw drijven) wist hij toe te passen. Een damewinst leverde dat niet op, maar wel een prettige stelling met meer ruimte. Daarna ging Abisan op de koning van zijn tegenstandster af en ontstond een ingewikkelde stelling waarin de speelster van Leiderdorp het overzicht verloor en pardoes een toren liet slaan door een pion. Dit was het sein voor Abisan om alles te ruilen en in een eindspel met een toren meer was de winst simpel. Daarmee kwamen we op 3,5 punt en hadden de wedstrijd gewonnen.
Twee partijen waren nog bezig. Die van Akil en die van Jonathan. Van de partij van Akil (met zwart op bord 1) had ik gezien dat er al vrij snel veel geruild werd en er ontstond een stelling waar Akil een zwakke pion had die hij op een gegeven moment ook verloor. Akil wist echter goed te verdedigen en de stelling toch remise te houden.
Bij Jonathan gebeurden de belangrijkste dingen helemaal in het begin van de partij. Na 5 zetten was er al een razend ingewikkelde stelling ontstaan waarin Jonathan zijn rokade en een pion kwijt was, maar waarbij wel 2 stukken van zijn tegenstander in gevaar waren. Ik heb het nog even nagespeeld op de computer en de opening bleek zelfs een naam te hebben: het Urusov gambiet van de Russische opening. Jonathan had bij goed spel een van de stukken kunnen winnen, maar het liep net wat anders en toen bleef Jonathan zitten met een pion minder en een koning in het midden. Hij probeerde op creatieve wijze nog actief spel te krijgen, maar toen zijn tegenstander de torens en dame op de centrale open lijnen tegen de koning van Jonathan had gericht was er geen houden meer aan.
De eindstand 4-2 voor ons werd daarmee om 21.00 al bereikt. Daarmee heeft deze generatie van Op Eigen Wieken de eerste overwinning bereikt in een externe wedstrijd. Een mooie mijlpaal.